Zmarł prof. Stanisław Kuś. Projektant hali targowej, „Podpromia” oraz „Spodka”

KATEGORIA: MIESZKAŃCY / 8 lipca 2020

Fot. Politechnika Rzeszowska

We wtorek (7 lipca) w wieku 95 lat zmarł prof. Stanisław Kuś, doktor honoris causa Politechniki Rzeszowskiej, wieloletni Rektor Politechniki Rzeszowskiej oraz zasłużony pracownik Wydziału Budownictwa, Inżynierii Środowiska i Architektury PRz, a także Honorowy Obywatel Miasta Rzeszowa.

- Z głębokim żalem i smutkiem przyjęliśmy wiadomość o śmierci prof. dr. hab. inż. Stanisława Kusia doktora honoris causa PRz, wieloletniego Rektora Politechniki Rzeszowskiej oraz zasłużonego pracownika Wydziału Budownictwa, Inżynierii Środowiska i Architektury. Odszedł od nas wybitny uczony, wychowawca wielu pokoleń studentów - napisała Politechnika Rzeszowska.

Rektorem rzeszowskiej uczelni prof. Kuś był przez trzy kadencje.

- Wszechstronnie utalentowany, niezwykle pracowity, życzliwy, wyrozumiały i pomocny nauczyciel, szef i współpracownik, społecznik, żywo zaangażowany w prace na rzecz środowiska naukowego i zawodowego, gorący patriota, cieszył się powszechnym szacunkiem i uznaniem - dodaje rzecznik Politechniki Rzeszowskiej Anna Karwacka.

Prof. dr hab. inż. Stanisław Kuś urodził się 1 lutego 1925 roku w Rzeszowie.

W okresie okupacji ukończył szkołę rzemieślniczą u Rudolfa Reitmajera w Rzeszowie. Naukę kontynuował na tajnych kompletach, pracując także w zakładach Flugmotorenwerk (PZL, obecnie Pratt & Whitney Rzeszów).

Był żołnierzem Armii Krajowej. Egzamin maturalny zdał w 1945 r. w Liceum Matematyczno-Fizycznym w Rzeszowie. Studiował na Wydziale Inżynierii Politechniki Warszawskiej, które ukończył w 1951 r., uzyskując dyplom inżyniera budownictwa. Na tej samej uczelni w 1957 r. uzyskał stopień doktora nauk technicznych, a w 1969 roku habilitację. Od 1974 r. profesor nadzwyczajny nauk technicznych, a od 1990 – profesor zwyczajny.

Od 1976 r. związany z Politechniką Rzeszowską, był trzykrotnym rektorem rzeszowskiej Uczelni (1987 – 1993 oraz 1996 – 1999). Pod Jego kierownictwem uczelnia ta stała się najmocniejszym ośrodkiem naukowym Rzeszowa, liczącą się zarówno w Polsce i Europie.

Autor i współautor wielu projektów budowli użyteczności publicznej, m.in. hali targowej w Rzeszowie (hala i wiata), zespołu obiektów sportowych ROSiR w Rzeszowie, hali „Oliwia” w Gdańsku, hal AWF w Warszawie, hal widowiskowych w Katowicach „Spodek” i w Rzeszowie „Podpromie”. Jego prace znane są także poza granicami kraju, m.in. w Syrii (stadion, kąpielisko i hala sportowa). Jednak za jedno z najbardziej spektakularnych jego osiągnięć inżynieryjnych uważane jest wyprostowanie przechylonego wieżowca przy ul. Słowackiego w Rzeszowie. Ostatnią pracą jest opracowanie nowej koncepcji Stadionu Miejskiego Stal w Rzeszowie.

Za wybitne osiągnięcia twórcze działalności inżynieryjnej, badawczej, dydaktycznej i organizacyjnej otrzymał kilkadziesiąt nagród, odznaczeń resortowych, regionalnych i państwowych. Odznaczony został m.in. Krzyżem Kawalerskim i Oficerskim Odrodzenia Polski.

Był laureatem Nagrody Miasta Rzeszowa w 1997 r. (za całokształt działalności naukowo-dydaktycznej, technicznej oraz wkład w rozwój rzeszowskiego ośrodka akademickiego). 23 września 2008 roku Rada Miasta Rzeszowa nadała mu tytuł Honorowego Obywatela Miasta Rzeszowa. 20 lutego 2014 r. otrzymał tytuł Doktora Honoris Causa Politechniki Rzeszowskiej.

Red.