[HISTORIA] Odsłonięto tablicę poświęconą majorowi Wacławowi Kopisto

Odsłonięto tablicę poświęconą majorowi Wacławowi Kopisto

KATEGORIA: HISTORIA / 15 sierpnia 2019

Fot. Michał Mielniczuk Biuro Prasowe UMWP

Przed siedzibą oddziału Telewizji Polskiej w Rzeszowie uroczyście odsłonięto w środę obelisk poświęcony majorowi Wacławowi Kopisto. Odsłonięcia dokonali członkowie rodziny majora. W uroczystości wzięli udział m.in. kombatanci, dziennikarze rzeszowskiego ośrodka TVP i przedstawiciele lokalnych władz z wojewodą Ewą Leniart i wicemarszałkiem Piotrem Pilchem na czele.

Hołd majorowi Kopisto oddali także pracownicy rzeszowskiego IPN-u z dyrektorem Dariuszem Iwaneczko na czele, parlamentarzyści: Halina Szydełko i Wojciech Buczak. Poświęcenia obelisku dokonał ks. Władysław Jagustyn - duszpasterz Armii Krajowej.

- Był to człowiek najwyższej próby, idealista, który najlepsze lata swojego życia oddał Ojczyźnie, wsławiając się męstwem, bohaterstwem i oddaniem najważniejszej sprawie. To dzięki takim ludziom i ich niezłomnym postawom możemy być tu, gdzie jesteśmy i cieszyć się z życia w wolnym kraju –napisał o majorze Kopisto marszałek Władysław Ortyl w okolicznościowym liście przekazanym na ręce dyrektora TVP Rzeszów Józefa Matusza.

Tablica upamiętniająca majora Kopisto powstała z inicjatywy Oddziału Telewizji Polskiej w Rzeszowie oraz Oddziału Instytutu Pamięci Narodowej w Rzeszowie.

Po odsłonięciu tablicy pamięci majora, odbyło się spotkanie poświęcone tej wybitnej postaci. Sylwetkę majora przybliżył m.in. dr Krzysztof A. Tochman - historyk IPN i autor książek m.in. o majorze Wacławie Kopisto oraz „Cichociemnych".

Fot. Michał Mielniczuk Biuro Prasowe UMWP

Wacław Kopisto urodził się 8 lutego 1911 r. na Wołyniu. Był absolwentem Gimnazjum im. H. Sienkiewicza w Łańcucie. Studiował w Akademii Handlu Zagranicznego we Lwowie, którą ukończył w 1937 r. Zmobilizowany, uczestniczył we wrześniu 1939 r. w obronie Rzeczypospolitej. Internowany przez Węgrów, przedostał się do Francji i brał udział w kampanii 1940 r. Następnie, w Wielkiej Brytanii przeszedł gruntowne przeszkolenie, by we wrześniu 1942 r. - jako skoczek „Cichociemny" - podjąć walkę w okupowanym kraju. Czynił to w szeregach Armii Krajowej, uczestnicząc w działaniach „Wachlarza". W styczniu 1943 r. brał udział w słynnym odbiciu kilkudziesięciu żołnierzy AK uwięzionych w niemieckim więzieniu w Pińsku. Od lutego 1943 r. był szefem „Kedywu" w Łucku. Po wkroczeniu Armii Czerwonej w kwietniu 1944 r. został aresztowany i po sześciu miesiącach skazany przez trybunał wojenny w Kijowie na karę śmierci. Wyrok ten został zamieniony w styczniu 1945 r. na 10 lat więzienia w najcięższych łagrach Kołymy i Korni. Do Polski wrócił w roku 1955. Zamieszkał w Rzeszowie. Członek Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej, Związku Sybiraków oraz Towarzystwa Miłośników Lwowa i Kresów Południowo-Wschodnich. Kawaler Orderu Virtuti Militari, Polonia Restituta i dwukrotnie Krzyża Walecznych oraz odznaczeń brytyjskich. Gorliwy obrońca narodowych wartości, zasługujący na upamiętnienie i trwałą obecność w panteonie suwerennej Rzeczypospolitej. Zmarł w Rzeszowie 21 lutego 1993 r. Został pochowany na cmentarzu Wilkowyja. Major jest patronem ulicy, przy której powstała obecna siedziba Telewizji Rzeszów.

Red.