Jubileuszowa 10. edycja Festiwalu Źródła Pamięci już od środy w Rzeszowie
KATEGORIA: KULTURA / 7 sierpnia 2022
Teatr Przedmieście „ŚMIERĆ NA GRUSZY”. materiał prasowy
Jak ten czas szybko mija?! Stworzony w 2011 roku festiwal Źródła Pamięci. Szajna-Grotowski-Kantor obecnie świętować będzie zacny, okrągły jubileusz, bo to będzie już 10 edycja tej kulturalnej imprezy. Źródła Pamięci są niecodziennym wydarzenie naukowo-artystyczne wypełnionym spotkaniami z ludźmi sztuki, zainspirowanymi ideami wielkiej trójki reformatów światowego teatru pochodzących z Rzeszowa i Podkarpacia – Jerzego Grotowskiego, Tadeusza Kantora i Józefa Szajny.
Rzeszów będzie żył teatrem od środy do soboty
- Jak co roku zaprosiliśmy zespoły i indywidualnych twórców, dla których nazwiska te (Szajna-Grotowski-Kantor) mają ogromne znaczenie osobiste - mówią organizatorzy Źródeł Pamięci.
W programie festiwalu znalazło się aż 11 różnorodnych wydarzeń z pogranicza teatru, literatury i plastyki. Widzowie będą mogli zobaczyć 7 spektakli, 2 wystawy, performance poetycki i wykład performatywny. Każdą z tych propozycji łączy wspólny temat: „pomiędzy…” – pomiędzy życiem a śmiercią, jawą a snem, normalnością a szaleństwem. Dzięki artystom będzie można doświadczyć momentów szczególnych, które zdarzają się na przecięciu dwóch światów.
Dziesiąta jubileuszowa edycja festiwalu Źródła Pamięci w sposób szczególny odwoływać się będzie do postaci i twórczości Józefa Szajny, bo to właśnie w 2022 r. przypada rocznica 100-lecie jego urodzin.
Rzeszowski Teatr Przedmieście zaprosi na premierę „Śmierci na gruszy” Witolda Wandurskiego, sztukę wystawianą przez Józefa Szajnę twórcę „Repliki” aż pięciokrotnie. Jak dzisiaj wybrzmi prosta i niby odległa legenda-misterium o uwięzionej śmierci? – Przyjdź i zobacz.
Z kolei Studio Teatralne Koło z Warszawy zaprezentuje „Don Kichota” i na nowo zmierzy się z uniwersalnym mitem błędnego rycerza z La Manchy. Natomiast na otwarcie festiwalu Teatr Maska pokaże swoją najnowszą premierę pt. „Arszenik”.
Druga linia festiwalowej narracji to oddanie głosu historiom kobiecym. W tym nurcie zobaczymy: spektakl „Camille” w wykonaniu Kamili Klamut – rzecz o życiu i twórczości słynnej rzeźbiarki Camille Claudel, performance poetycki „Chcę wypowiedzieć wszystko” Joanny Pawelczyk z Paryża oraz gości ze Lwowa – „Word and Voice” Theatre Centre, którzy zaprezentują ukraińskie pieśni weselne w widowisku „Wesele. Ogród boskich pieśni”. Bardzo ciekawie zapowiadają się także spektakle „Stacja Świadek” Teatru Brama z Goleniowa oraz „Ekstazy” Teatru Tańca O.de.la z Rzeszowa.
A co poza spektaklami?
Festiwalowi będą towarzyszyć dwie wystawy: przegląd fotografii z 10 lat istnienia festiwalu Źródła Pamięci (foyer Teatru Maska) oraz wyjazd do Galerii Sztuki Współczesnej Pastula w Porębach Kupieńskich.
Studio Teatralne Koło „DON KICHOT” (Warszawa). Fot. A. Świetlik
PROGRAM 10. Festiwalu ŹRÓDŁA PAMIĘCI. SZAJNA – GROTOWSKI – KANTOR
ŚRODA – 10 sierpnia
17.30 Otwarcie wystawy fotografii „10 lat festiwalu Źródła Pamięci”.
Teatr Maska, ul. Mickiewicza 13
18.00 - Teatr Maska „ARSZENIK” /PREMIERA/
20.00 Joanna Pawelczyk „CHCE WYPOWIEDZIEĆ WSZYSTKO” – performance poetycki (Paryż).
Teatr Przedmieście, ul. Reformacka 4
CZWARTEK – 11 sierpnia
11.00 Henryk Mazurkiewicz „WNUCZEK GROTOWSKIEGO” – wykład performatywny (Wrocław).
Teatr Przedmieście, ul. Reformacka 4
18.00 Teatr O.de.la „EKSTAZY” (Rzeszów).
Teatr Maska, ul. Mickiewicza 13
20.00 Teatr Przedmieście „ŚMIERĆ NA GRUSZY” /PREMIERA/.
Teatr Przedmieście, ul. Reformacka 4
PIĄTEK – 12 sierpnia
18.00 Kamila Klamut „CAMILLE” (Wrocław).
Teatr Przedmieście, ul. Reformacka 4
20.00 Teatr Brama „STACJA ŚWIADEK” (Goleniów).
Teatr Maska, ul. Mickiewicza 13.
SOBOTA – 13 sierpnia
11.00 Wyjazd do Galerii Sztuki Współczesnej Pastula w Porębach Kupieńskich
18.00 „Word and Voice” Theatre Centre „WESELE. OGRÓD BOSKICH PIEŚNI” (Lwów).
Teatr Maska, ul. Mickiewicza 13
20.00 Studio Teatralne Koło „DON KICHOT” (Warszawa).
Teatr Przedmieście, ul. Reformacka 4
Bilety w cenie 25/20 zł dostępne są TUTAJ.
Organizatorami tegorocznego festiwalu Źródła Pamięci są - Urząd Miasta Rzeszowa Teatr Maska oraz Teatr Przedmieście. Dyrektorem artystycznym Źródeł Pamięci jest: Aneta Adamska-Szukała. Portal CzytajRzeszow.pl jest patronem medialnym wydarzenia.
Oprac. Viperis
Joanna Pawelczyk „CHCE WYPOWIEDZIEĆ WSZYSTKO” – performance poetycki (Paryż). Fot. materiał prasowy
SZCZEGÓŁOWY OPIS SPEKTAKLI
ARSZENIK – PREMIERA
Poznajcie Martę i Agatę. Te dwie nieco już starsze panie mają bardzo ekscentryczne upodobania. W swoim przytulnym domu prowadzą osobliwą działalność dobroczynną, obejmując nią samotnych i zagubionych mężczyzn. Na skutek ich poczynań oraz zamiłowania do niebanalnych napojów piwnica ich domu kryje dość mroczną tajemnicę, a po pokojach krążą liczne duchy – mniej lub bardziej sympatyczne, ale wszystkie płci męskiej. Życie miłych staruszek komplikuje się nieco, gdy do grona odwiedzających dom Marty i Agaty panów dołączają pewien brutalny doktor i bratanek-morderca z zacięciem do rywalizacji.
dramaturgia: Marcin Bartnikowski
scenografia, reżyseria: Marcin Bikowski
miejsce: Teatr Maska, ul. Mickiewicza 13
CHCĘ WYPOWIEDZIEĆ WSZYSTKO – performance poetycki Joanny Pawelczyk
„Chcę wypowiedzieć wszystko” jest pokazem procesu mojej pracy artystycznej: pisania słowem, ruchem i obrazem. Chcę pokazać te jedność. Nazywam moją poezję performatywną: przed słowem przychodzą obrazy, przedmioty układają się w komopozycje/ instalacje, stany emocjonalno duchowe wyrażają sie poprzez ruch. Wyławiam je spojrzeniem z rzeczywistości. W przygotowywanym performansie chcę pokazać jedność tego procesu. Mówię w nim o moim odczuciu bycia kobieta, o egzystencjalnym wymiarze macierzyństwa i mojej niezgodzie na system.
miejsce: Teatr Przedmieście, ul. Reformacka 4
Teatr O.de.la - EKSTAZY
EKSTAZY to choreografia będąca cielesnym echem wizualizacji psychokinetycznej fioletu. Choreografia „ Ekstazy” to trzeci obraz choreograficzny Teatru o.de.la eksplorujący zagadnienie pojęcia koloru w ciele. Choreografia pełna struktur ruchowych powstałych na bazie treści czerpanych z fioletu. Fiolet jest kolorem wrażliwości na piękno ,sztukę. Kolor fioletowy to poszukiwanie duchowości w ciele, poszukiwanie sacrum w indywidualnym wymiarze. Choreografia konstruowana na zasadzie bodziec – reakcja, gdzie bodźcem dla tancerza jest barwa, to projekcja zbliżona do ekspresji naturalnej. Polega na spontanicznym, nieintencjonalnym uzewnętrznieniu i wyrażaniu treści psychicznych w formach ruchowych.
Choreografia: Marta Bury
miejsce: Teatr Maska, ul. Mickiewicza 13
ŚMIERĆ NA GRUSZY – PREMIERA
Zespół Teatru Przedmieście sięga po ten zapomniany tekst Witolda Wandurskiego z kilku powodów. Jednym z nich jest próba nawiązania dialogu z dziedzictwem Józefa Szajny w rocznicę 100-lecia jego urodzin. Ten wielki twórca teatru plastycznego realizował wspomniany dramat co najmniej pięciokrotnie na różnych scenach w Polsce. Dlaczego? Co powodowało, że Szajna nie mógł rozstać się z tą sztuką, że wciąż chętnie wystawiał ją na nowo?
Okazuje się, że podczas pracy nad spektaklem urzekła nas prostota ludowej opowieści, a jednocześnie groza i siła przekazu o ponadczasowej treści. Gdzieś na pograniczu jarmarcznej zabawy i średniowiecznego misterium, pomiędzy groteską i liryczną narracją ukazuje się dramatyczna prawda o ludzkim istnieniu. A śmierć odsłania swoje podwójne oblicze: niszczące i wybawicielskie.
tekst: Witold Wandurski
reżyseria: Aneta Adamska-Szukała
miejsce: Teatr Przedmieście, ul. Reformacka 4
Kamila Klamut „CAMILLE” (Wrocław). Fot. Maciej Zakrzewski
CAMILLE - Kamili Klamut
Camille Claudel była rzeźbiarką. Była również siostrą Paula Claudela i przez dziesięć lat towarzyszką i twórczą partnerką Auguste’a Rodina. Zmarła ponad siedemdziesiąt lat temu. Ostatnie trzydzieści lat życia spędziła w zakładzie psychiatrycznym. Impulsem, który bezpośrednio wpłynął na kształt spektaklu, było ostatnie zdjęcie, jakie zrobiono Camille. Przedstawia ono Claudel w szpitalu z przyjaciółką. Wyobraziłam sobie, że odwiedziny, które rzadko zdarzały się jej podczas pobytu w zakładzie, mogły wywołać kaskadę wspomnień. Wspomnień, których kształt przeczułam i ubrałam we własną wrażliwość.
miejsce: Teatr Przedmieście, ul. Reformacka 4
STACJA ŚWIADEK - Teatru Brama
STACJA ŚWIADEK to autorski spektakl Teatru Brama, oparty na wywiadach przeprowadzonych z byłymi i obecnymi mieszkańcami Goleniowa. Społeczność “Ziem odzyskanych” przed i po II wojnie światowej tworzyli Polacy i Niemcy, którzy ze względu na sytuację polityczną, zostali zmuszeni do migracji. Inspiracją do powstania spektaklu stały się autentyczne historie ludzi, którzy po wojnie musieli odnaleźć się w zupełnie odmiennej rzeczywistości. Autorzy poszukują mitu nowego miejsca, pytają o własną i wspólną tożsamość. Budują tradycję, która jest nowa, wciąż poszukiwana i wielokulturowa. Spektakl STACJA ŚWIADEK to próba odnalezienia łączników pomiędzy dwiema społecznościami, które w trudnych dla siebie okolicznościach musiały opuścić swoje domy i wyruszyć w nieznane, by znaleźć bezpieczne miejsce do życia.
Istotnym elementem STACJI ŚWIADEK jest muzyka grana na żywo przez Kapelę Teatru Brama. Utwory Kapeli, to melodie grane przez założoną po wojnie Orkiestrę Bolechowską.
reżyseria: Daniel Jacewicz
miejsce: Teatr Maska, ul. Mickiewicza 13
WESELE. OGRÓD BOSKICH PIEŚNI - Word and Voice Theatre Centre
Dramaturgia spektaklu „Wesele” na podstawie 28 starych ukraińskich pieśni weselnych, które wraz ze scenografią i kostiumami utkane są w niezwykle kruchej, połyskującej i zarazem skomplikowanej koronce teatralnej akcji. Ta akcja nie jest rekonstrukcją ceremonii ślubnej, nie jest teatrem rytualnym. Reżyserka, aktorki i artystki rozmawiają ze współczesną publicznością we współczesnym języku na tematy, które są aktualne przez cały czas dla wszystkich narodów – o miłości, relacjach międzyludzkich, mężczyznach i kobietach, rodzinie i tubylcach, dzieciach i rodzicach. /Sergey Vasiliev/
„Wesele” to wieczny rozkwit Ziemi. „Ogród Boskich Pieśni” to projekt teatralny w fazie rozwoju. Ziarnem projektu jest świadectwo człowieka w czasie – osobisty monolog aktora poprzez piosenkę – taniec – tekst. Osobisty wysiłek na rzecz pokoju. Akt pokory to pozwolić rodzimej ziemi zabrzmieć, ukazać cechę, która zawsze leczy Ziemię, zwycięża wojnę, jest kiełkowaniem w tym czasie wiecznie młodego Ogrodu Ducha.
koncepcja, reżyseria: Nataliia Polovynka
miejsce: Teatr Maska, ul. Mickiewicza 13
DON KICHOT - Studio Teatralne KOŁO
Uniwersalizm mitu błędnego rycerza z Manczy pozwala nadać szerszy kontekst naszej opowieści. O czym to będzie przedstawienie? O marzeniach. Okolicznościach w jakich się rodzą i umierają. O uporze w dążeniu do nich. O nas samych. O rozpaczy kiedy rozwiewa je wiatr przyziemnej codzienności. W kontekście postaci literackiej, o aktorze, który wciela się w postać i gra nie swoje życie, odbywa marzycielską podróż. Interesuje nas postawa marzyciela – dziś, współcześnie. Czy współczesny marzyciel to ciągle niepoprawny romantyk?
tekst: Miguel de Cervantes
reżyseria: Igor Gorzkowski
miejsce: Teatr Przedmieście, ul. Reformacka 4
Teatr Brama „STACJA ŚWIADEK” (Goleniów). Fot. materiał prasowy
„Word and Voice” Theatre Centre „WESELE. OGRÓD BOSKICH PIEŚNI” (Lwów). Fot. materiał prasowy